De week kan beginnen, we zijn in Frankrijk! In Oz en Oisans om precies te zijn. Een piepklein plaatsje ongeveer 15 kilometer van de Alpe d’Huez. Aan de skilift te zien, die 30 meter verderop staat, heeft ons appartementje ’s winters een heel andere bestemming dan fietsers herbergen. Maar hij voldoet prima. Twee slaapkamers waarvan een met een tweepersoonsbed en een met twee eenpersoonsbedden. Die laatste is mijn slaapverblijf. Een nette badkamer met, jawel, een bad. Hij heeft zijn nut alweer bewezen. En gezien het feit dat ik nu al een halfuurtje op de bank zit, is de bank ook comfortabel. Kortom, prima appartement. Als ik een iPhone had zou ik wat foto’s posten. \n\nExtra stops\nDe reis ging trouwens gesmeerd. Gisteren zijn we om 5 uur ’s ochtends weggegaan. Het was lekker rustig op de weg en het weer was prima. Alleen Richard voelde zich niet zo goed. Hij gaf voor het vertrek al aan dat die vanacht wat buikgriep verschijnselen had (ik zal niet in detail treden) en die waren tijdens de reis nog niet verdwenen. Dit zorgde dus voor wat extra stops langs de snelweg, maar dat gaf mij weer gelegenheid om de benen even te strekken.\n\nEen eerste test\nVandaag begon erg regenachtig. Tot een uur of 1 was het druilerig weer. Het weer wat je normaal bij Nederland verwacht, niet in Frankrijk. Maar aangezien er ook nog boodschappen gehaald moesten worden, was dat een mooi moment. Speciaal voor de Alpe d’HuZes was de Casino supermarkt zondags tot 1 uur open. Eenmaal binnen was het bommetjevol met hollanders. Denk aan Ikea op 2e pinksterdag alleen dan zonder gehaktballetjes. Uiteindelijk na veel zoeken en wat elleboogwerk de boodschappen bij elkaar gesprokkeld en toen snel weg. \nToen ik terug was, was Richard ook uit bed. Hij voelde zich al wat beter. Dus maar een ontbijtje (qua tijdstip beter lunch te noemen) gemaakt. En wonderwel brak toen ineens de zon door. Langleve de onvoorspelbaarheid van het weer in de Alpen. Na een uurtje in de zon toch maar de stoute schoenen aangetrokken en me klaar gemaakt om te fietsen. De Col de Glandon en de Col de Croix de Fer zijn hier erg dichtbij en zijn dus een mooie test om de benen uit te proberen. En ik moet zeggen dat de benen de test prima hebben doorstaan. In totaal ongeveer 70 km gefietst. Met name het laatste stukje bergop weer terug naar het huisje was pittig. Een klim van 8 km met stukjes van 14 procent gaven m’n hamstrings een goed pak slaag. En deze waren toch al niet in topconditie aangezien ik nog spierpijn had (en heb) van een muurtje metselen op hemelvaartsdag. Maar al met al mag ik niet klagen. De eerste test ging goed, nu donderdag nog…\n\nGroeten Simon
Ha boys, wat fijn dat de training goed ging. Jammer dat jullie gezondheid niet helemaal \r\ntoppie is. Maar er is nog een dag om te herstellen.!!!\r\nOp de radio hilversum 2 besteden ze nu al veel aandacht aan dit evenement. Wel bijzonder dat jullie je zo inzetten voor dit prachtige doel. HEEL VEEL SUCCES en ik steun jullie op afstand!!!!!! mariet